We mogen kiezen wat we met de jarige meegeven naar school. Uitdeelcadeautjes zijn een mogelijkheid, maar ik ben principieel tegen snoep en het geld dat je uitspaart aan kleine geschenkjes kan je nuttiger besteden, vind ik.
Dus werd het een klasgeschenk. Ik kocht een puzzel van 'De Speelgoeddokter' (een leuke tekenfilm op Disney Junior waar mijn zoontjes dol op zijn) en twee boekjes van 'Tip de Muis'. Zo hebben de kindjes wat nieuw speelgoed in de klas.
Daarbij koos ik voor een bruine berencake (ik had ook niet veel keuze want dit was de enige cake-mix die ik nog in de kast had liggen).
Zoals ik reeds in mijn vorige blog over berencake schreef, gebruik ik liefst cake-mixen waar je nog eieren, melk en boter moet aan toe voegen. En dit keer was dit dus een bruine cake van Milka.
In deze Milka-doos zit naast een zakje poeder ook een zakje Milka chocolade druppels. De bedoeling volgens de doos is om een ronde cake te maken waarop je de gesmolten chocolade druppels smeert, maar ik doe dit dus op mijn manier.
Als de cake klaar en afgekoeld is, doe ik de chocoladedruppels in een plastic zakje dat ik in een klein potje zet. Dit gaat in de microgolfoven om de chocolade te laten smelten. Op een laag vermogen en telkens slechts een 10-tal seconden. Hierbij moet je opletten dat de chocolade (en het zakje) niet te warm wordt want anders heb je verbrande chocolade en/of een gesmolten zakje (en ja, ik spreek uit ervaring). Ook het potje mag niet te warm worden want anders kan de chocolade ook verbranden. Om de tien seconden kneed ik het zakje zodat de chocolade goed gemengd wordt.
Als de chocolade goed vloeibaar is, knip ik een hoekje van het plasticzakje af. Afhankelijk van wat je er mee wil doen kan je een groter of een kleiner hoekje afknippen. Mijn hoekje was niet zo groot zodat ik goed in detail kon werken. En zo heb je dus een spuitzakje met chocoladesaus waarmee je de cake kan versieren.
Zoals je ziet op de foto had ik niet zo'n vaste hand, daarom heb ik de omlijning van de buik van de beer expres in hoekjes proberen afwerken, maar aan de pootjes en de lijnen op de buik zie je wel dat ik erg aan het bibberen was. Maar ik ben er zeker van dat de peutertjes en de eerste kleuters uit de klas van mijn zoontje dit niet erg vonden.
En mijn zoontje was dolgelukkig!
*** Deze blog bevat mogelijks partnerlinks. ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten