Ik probeer dagelijks een doel te halen, een extra taak naast het gewone dagelijks werk. Meestal zijn dit huishoudelijke taken zoals de living dweilen of de was strijken of verse lakens op de bedden leggen. Maar soms geef ik mezelf een meer creatieve taak, zoals morgen, dan moet ik een verjaardagskaart voor mijn nichtje maken.
Maar vandaag was het soep en spaghettisaus maken. Een eenvoudige taak zou je denken. En eerlijk gezegd dacht ik dat oorspronkelijk ook. Maar dat was buiten de kinderen gerekend.
Na het werk ben ik snel naar de supermarkt gegaan voor de groenten, dan snel naar de crèche om dan meteen naar huis te gaan zodat ons kleintje aan zijn middagdutje kon beginnen. De inkopen wegzetten, eten, ondertussen het nieuws lezen op internet, opruimen, de was in de wasmachine steken ... Toen ik naar school vertrok zat ik nog volledig op schema: alles stond klaar om aan het koken te beginnen als ik terug thuis kwam.
Maar toen ging het mis.
Op weg naar huis zei mijn kleuter dat zijn broek nat was want hij had pipi gedaan.
Oké dat zullen we thuis wel eens bekijken.
Snel naar huis.
Jassen uit, schooltas leeg maken.
"Mama, mag ik een koek?" "Natuurlijk, schat, neem maar."
Maar eerst toch eens die broek checken. Meneertje is nat van boven tot onder: onderkant van t-shirt en trui, broek volledig kletsnat, onderbroek en sokken hetzelfde, zelfs zijn schoenen waren nat.
Oké, daar gaat mijn plan om meteen groenten te snijden.
Eerst die man in bad en uithoren wat er gebeurd is.
Hij zou van de juf even moeten gewacht hebben met plassen, dan het niet meer kunnen ophouden en uiteindelijk niet gezegd aan de juf. En als ik hem mag geloven zou het al van vóór de namiddagspeeltijd gebeurd zijn.
En plots kwam het: "mama, jij bent Sinterklaas!"
Ik viel bijna achterover, maar kon mij snel herpakken: "Maar nee, dat is toch niet waar!"
Naar beneden met een propere jongen in pyjama.
Mailtje sturen naar de juf om te vragen hoe we het broekplassen zullen oplossen want het is al de derde keer op één week tijd dat dit gebeurt. En mijn zoon is al twee jaar proper.
"Mama, ik moet kaka doen." "Ga maar, jongen."
Was in de droogkast steken. Ondertussen mijn mama bellen om wat steun te krijgen, snel vertellen over natte broek en Sinterklaas. Vuile poep afvegen. Handen wassen.
Was is aan het drogen, nu wortels schillen terwijl ik nog steeds handenvrij aan het bellen ben.
Jongste zoon begint te huilen.
Met de telefoon in de hand mijn kleintje uit bed halen.
Kleintje nat. Net als zijn slaapzak.
Kleintje uitkleden en nu toch maar eens stoppen met bellen.
Koorts nemen: 37,8. Niet goed! Hij heeft een blafhoest. Slaapzak en alle natte kleren van de twee jongens in de wasmachine.
Hoest proberen opnemen om naar mama door te sturen. Lukt niet, maar ik heb nu wel een hilarisch audio fragment waarop je mij hoort zeggen: "hoest eens!" en kleintje dat antwoord: "hoest".
Kleintje op potje, voelt zich niet goed. TV aanzetten.
Online afspraak bij pediater maken.
Kleintje aansporen om mee naar boven te gaan om te wassen. Hij wil niet. Zelf naar boven gaan in de hoop dat hij mij zal volgen. Lukt niet. Terug naar beneden, kleintje oppakken en in bad stoppen. Krijsen.
Koorts nemen: 38,2.
Ondertussen is het al 18u en heb ik enkel geschilde wortels en courgettes.
Ui snijden en stoven. Wortels met Tupperware mixer in kleine stukjes doen. Is lastig en duurt lang. Ondertussen komt kleintje naar mij, wil aandacht, voelt zich niet goed. Hij gaat op een bankje in de keuken zitten.
Mij zorgen maken en een oplossing bedenken voor als hij morgenochtend koorts heeft want dan mag hij niet naar de crèche, kan ik dus niet gaan werken, maar kan ik wel donderdagmiddag langer werken.
Een blik tomaten bij de saus doen en water bij de soep.
"Wat wil je op je boterham?" "Kaas" "Jij gaat moet wachten. Ik ga eerst broer zijn fles geven, maar ik wil eerst nog de courgettes bij de saus doen."
Courgettes snijden en bij de saus.
18u45
Help, al zo laat en de jongens hebben nog niet gegeten.
Fles melk opwarmen en in kleintje zijn handen steken. Hij zit ondertussen al een tijdje in zijn zeteltje TV te kijken.
Kaas laten proeven aan oudste zoon. "Nee, ik wil andere kaas."
Boterham ontdooien - "wat wil je drinken" - boter en kaas opleggen. Toch even kijken naar mijn kookpotten.
Was in de droogkast steken, maar de vorige was is nog niet droog, dus de hemden die er tussen zaten uithalen en ophangen in de living.
"Als je wil, mag je aan jouw tafeltje eten." - ik doe nu gewoon alles om de kinderen rustig te houden en hen zo snel mogelijk te doen eten.
Een beker melk opwarmen voor mijn oudste zoon.
Paprika's beginnen snijden.
Papa komt thuis. Kinderen super enthousiast.
"Ah, eten we spaghetti?"
"Ja, als het ooit klaar geraakt."
"Eet verder, doe voort, het is al heel laat"
Proberen mijn vriend op de hoogte te brengen van de gezondheidstoestand van onze jongste.
Tijdens het paprika snijden instructies geven over hoe de oudste moet puffen (hij puft nu al een week maar papa weet nog steeds niet hoe het moet).
De oudste gaat slapen met papa.
Kleintje wil mee naar boven. Na veel gezaag neemt papa hem mee en komt er na een paar minuten mee terug.
Slaapzak van kleintje zoeken in de droogkast, nog niet helemaal droog, maar het zal moeten volstaan.
Kleintje wil niet gaan slapen, zit op zijn potje TV te kijken.
Spaghetti koken. Soep mixen. Saus is zo goed als klaar.
"Schat! Kom jij eens zijn koorts nemen want het lukt niet zo goed."
Koorts kleintje nemen, nog steeds te hoog. Nurofen geven zodat hij hopelijk goed slaapt.
Kleintje gaat met papa naar bed.
Tafel dekken.
19u45 we kunnen aan tafel.
Eten, beetje praten - vooral over die natte broek.
Mail van de juf beantwoorden.
Soep in diepvriespotten doen.
Saus in diepvriespotten doen.
Komt mijn vriend in de keuken: "Het is nu al 20u50 en ik ben eindelijk klaar met mijn werk. Wanneer kan ik nog eens fietsen?"
En wat moet ik dan zeggen? De keuken staat op z'n kop en ik ben ook al de hele tijd bezig.
Foert! Het eten in de diepvries en ik ga ook lekker in de zetel zitten. Opruimen kan morgen ook nog!
Op weg naar huis zei mijn kleuter dat zijn broek nat was want hij had pipi gedaan.
Oké dat zullen we thuis wel eens bekijken.
Snel naar huis.
Jassen uit, schooltas leeg maken.
"Mama, mag ik een koek?" "Natuurlijk, schat, neem maar."
Maar eerst toch eens die broek checken. Meneertje is nat van boven tot onder: onderkant van t-shirt en trui, broek volledig kletsnat, onderbroek en sokken hetzelfde, zelfs zijn schoenen waren nat.
Oké, daar gaat mijn plan om meteen groenten te snijden.
Eerst die man in bad en uithoren wat er gebeurd is.
Hij zou van de juf even moeten gewacht hebben met plassen, dan het niet meer kunnen ophouden en uiteindelijk niet gezegd aan de juf. En als ik hem mag geloven zou het al van vóór de namiddagspeeltijd gebeurd zijn.
En plots kwam het: "mama, jij bent Sinterklaas!"
Ik viel bijna achterover, maar kon mij snel herpakken: "Maar nee, dat is toch niet waar!"
Naar beneden met een propere jongen in pyjama.
Mailtje sturen naar de juf om te vragen hoe we het broekplassen zullen oplossen want het is al de derde keer op één week tijd dat dit gebeurt. En mijn zoon is al twee jaar proper.
"Mama, ik moet kaka doen." "Ga maar, jongen."
Was in de droogkast steken. Ondertussen mijn mama bellen om wat steun te krijgen, snel vertellen over natte broek en Sinterklaas. Vuile poep afvegen. Handen wassen.
Was is aan het drogen, nu wortels schillen terwijl ik nog steeds handenvrij aan het bellen ben.
Jongste zoon begint te huilen.
Met de telefoon in de hand mijn kleintje uit bed halen.
Kleintje nat. Net als zijn slaapzak.
Kleintje uitkleden en nu toch maar eens stoppen met bellen.
Koorts nemen: 37,8. Niet goed! Hij heeft een blafhoest. Slaapzak en alle natte kleren van de twee jongens in de wasmachine.
Hoest proberen opnemen om naar mama door te sturen. Lukt niet, maar ik heb nu wel een hilarisch audio fragment waarop je mij hoort zeggen: "hoest eens!" en kleintje dat antwoord: "hoest".
Kleintje op potje, voelt zich niet goed. TV aanzetten.
Online afspraak bij pediater maken.
Kleintje aansporen om mee naar boven te gaan om te wassen. Hij wil niet. Zelf naar boven gaan in de hoop dat hij mij zal volgen. Lukt niet. Terug naar beneden, kleintje oppakken en in bad stoppen. Krijsen.
Koorts nemen: 38,2.
Ondertussen is het al 18u en heb ik enkel geschilde wortels en courgettes.
Ui snijden en stoven. Wortels met Tupperware mixer in kleine stukjes doen. Is lastig en duurt lang. Ondertussen komt kleintje naar mij, wil aandacht, voelt zich niet goed. Hij gaat op een bankje in de keuken zitten.
Mij zorgen maken en een oplossing bedenken voor als hij morgenochtend koorts heeft want dan mag hij niet naar de crèche, kan ik dus niet gaan werken, maar kan ik wel donderdagmiddag langer werken.
Een blik tomaten bij de saus doen en water bij de soep.
"Wat wil je op je boterham?" "Kaas" "Jij gaat moet wachten. Ik ga eerst broer zijn fles geven, maar ik wil eerst nog de courgettes bij de saus doen."
Courgettes snijden en bij de saus.
18u45
Help, al zo laat en de jongens hebben nog niet gegeten.
Fles melk opwarmen en in kleintje zijn handen steken. Hij zit ondertussen al een tijdje in zijn zeteltje TV te kijken.
Kaas laten proeven aan oudste zoon. "Nee, ik wil andere kaas."
Boterham ontdooien - "wat wil je drinken" - boter en kaas opleggen. Toch even kijken naar mijn kookpotten.
Was in de droogkast steken, maar de vorige was is nog niet droog, dus de hemden die er tussen zaten uithalen en ophangen in de living.
"Als je wil, mag je aan jouw tafeltje eten." - ik doe nu gewoon alles om de kinderen rustig te houden en hen zo snel mogelijk te doen eten.
Een beker melk opwarmen voor mijn oudste zoon.
Paprika's beginnen snijden.
Papa komt thuis. Kinderen super enthousiast.
"Ah, eten we spaghetti?"
"Ja, als het ooit klaar geraakt."
"Eet verder, doe voort, het is al heel laat"
Proberen mijn vriend op de hoogte te brengen van de gezondheidstoestand van onze jongste.
Tijdens het paprika snijden instructies geven over hoe de oudste moet puffen (hij puft nu al een week maar papa weet nog steeds niet hoe het moet).
De oudste gaat slapen met papa.
Kleintje wil mee naar boven. Na veel gezaag neemt papa hem mee en komt er na een paar minuten mee terug.
Slaapzak van kleintje zoeken in de droogkast, nog niet helemaal droog, maar het zal moeten volstaan.
Kleintje wil niet gaan slapen, zit op zijn potje TV te kijken.
Spaghetti koken. Soep mixen. Saus is zo goed als klaar.
"Schat! Kom jij eens zijn koorts nemen want het lukt niet zo goed."
Koorts kleintje nemen, nog steeds te hoog. Nurofen geven zodat hij hopelijk goed slaapt.
Kleintje gaat met papa naar bed.
Tafel dekken.
19u45 we kunnen aan tafel.
Eten, beetje praten - vooral over die natte broek.
Mail van de juf beantwoorden.
Soep in diepvriespotten doen.
Saus in diepvriespotten doen.
Komt mijn vriend in de keuken: "Het is nu al 20u50 en ik ben eindelijk klaar met mijn werk. Wanneer kan ik nog eens fietsen?"
En wat moet ik dan zeggen? De keuken staat op z'n kop en ik ben ook al de hele tijd bezig.
Foert! Het eten in de diepvries en ik ga ook lekker in de zetel zitten. Opruimen kan morgen ook nog!
Wat is het leven van een halve huismoeder toch zalig! (denkt mijn vriend)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten